Papworth M100

Dit paar dateert uit 2015 en is in onberispelijke technische en optische staat.

Wordt geleverd met 2 quads nieuwe gematchte Electro Harmonix EL34 buizen (groene logo), nieuwe EI 12BH7 NOS buizen en gebruikte maar goede 12AX7 NOS buizen. Alles tot in perfectie afgeregeld.


De Papworth M100 zijn wellicht de versterkers met de langslopende produktiegeschiedenis van de wereld (na de Mcintosh MC275).

Het originele ontwerp is de Michaelson en Austin TVA1. Ontworpen door ’s werelds grootste buizengoeroe Tim de Paravicini. Hij werkte destijds voor Michaelson and Austin (voor dat hij naar Luxman gegaan is en daarna z’n eigen merk EAR Yoshino gestart is).

Alle EAR, Luxman en Papworth ontwerpen zijn trouwens gebaseerd op ongeveer dezelfde buizentopologie. Grosso modo zijn het de gebruikte buizen en het vermogen wat vaak verschillend was.
De TVA1 werd later door Tim in een krachtigere mono versie ontworpen en gebouwd en gedoopt tot de Michaelson & Austin M100. Nog later in de geschiedenis werd het patent overgekocht door Mentmore Industries en werden de versterkers verkocht als de Mentmore M100.

Een kleine firma in Engeland die buizenversterkers bouwde voor heel veel Engelse buizenmerken zoals QUAD deed met het bouwen van deze versterkers enorm veel ervaring op met buizen en trafo’s.

Eddy Fincham die bij deze firma werkte en dus veel samenwerkte met Walker van QUAD startte begin jaren negentig een eigen firma (Papworth) op en kocht de ontwerpen van Mentmore industries. Hij verbeterde verder vooral de robuustheid van het ontwerp (maar het ontwerp van Tim de Paravicini zelf bleef ongewijzigd) om er een beter product van te maken. Zo werd de Papworth M100 geboren.

Klankmatig wereldtop, bouwtechnisch ongelooflijk robuust. Met z’n transformatoren van meer dan 30kg in totaal , een volledig gepolijst RVS chassis (dus geen gechromeerd chassis zoals bij McIntosh wat dan na vele jaren toch gaat afbladderen) en een overgedimensioneerde voeding is dit een van de mooiste buizenversterkers die ik ken.

Gezien z’n ontwerp van Tim de Paravicini, de letterlijke cost-no-object bouwkwaliteit en de ongelooflijke klank is dit een van de meest ondergewaardeerde versterkers die ik ken. Je kan letterlijk duizenden euro meer geven aan nieuwere versterkers maar je krijgt nooit al die kennis die over enkele decennia opgebouwd is en in dit ontwerp vervat zitten meer tesamen in geen enkel nieuw ontwerp. De ambachtslieden die dit konden maken zijn er niet meer en zijn tevens een uitgestorven ras.

Maar let op, gezien deze versterkers een looptijd kenden van ergens jaren 70 tot 2017 kom je ze tegen in perfecte staat maar helaas ook vaak in verwaarloosde staat. En dat maakt de prijs hoog of laag.

De hier aangeboden versie is de voorlaatste, te herkennen aan de nieuwe WBT stekkers die vanaf 2010 tot 2015 gebruikt werden. Daarna kwamen de WBT nextgen stekkers tot 2017 (en toen is Papworth wegens overlijden Eddy Fincham gestopt).

Hoe weet ik dit allemaal? Ik ben zelf importeur geweest van 2015 tot 2017. In die tijd heb ik veelvuldig contact gehad met Eddy Fincham en het hele lange verhaal achter Papworth met hem mogen beleven. Dit merk, deze versterkers, zullen altijd een belangrijke mijlpaal betekenen in mijn referentie aangaande audio. Maar omdat ik zelf toch terug wil naar EAR509 blokken mogen de versterkers weg bij een gepast bod.

En dan nu de ongelooflijke technische specificaties :

Power Output : 100W RMS

Frequency Response : 14Hz-30Khz (+- 0.2dB)

Signal to noise ratio : 95dB

Total Harmonic Distortion : < 0.18 % at 1kHz, 100W

Ja, het gaat hier wel degelijk over een buizenversterker...