Oud-Egyptisch Steen antropomorfe lepel. Late periode, 664 -

Lepel.

Het oude Egypte, late periode, 664 - 323 v.Chr.

Serpentijnse steen.

Lengte 11,5 centimeter.

HERKOMST: Privécollectie, Parijs, Frankrijk. Verworven in de jaren 80.

CONDITIE: Goede staat.

Zwemmerslepels verschijnen in het begin van de 18e dynastie, met het begin van het Nieuwe Rijk; het oudste nog bestaande exemplaar dateert uit de regering van Achnaton, hoewel het model waarschijnlijk nog eerder dateert. Het bleef eeuwenlang in gebruik en reikte tot in de vroegchristelijke periode. Er zijn ook enkele overgebleven voorbeelden uit Soedan uit de Napatean-periode (ca. 700-300 v.Chr.). Het was een model dat zich oostwaarts over de Middellandse Zee verspreidde, zoals blijkt uit een lepel van dit type gevonden op Cyprus, dat zeer dicht bij Egyptische modellen ligt. Over het algemeen polychroom, hetzij door het aanbrengen van verf, hetzij door de combinatie van materialen. Deze stukken zijn gemaakt van hout, ivoor, steen of zelfs aardewerk.

Het meisje dat het handvat vormt, algemeen bekend als de zwemmer, kan Egyptische of Nubische trekken hebben, draagt een pruik en is altijd naakt, hoewel ze af en toe versierd is met een ketting of een sjerp of riem. De houding is altijd identiek, met haar benen bij elkaar en gestrekt, ook haar voeten gestrekt en haar armen naar voren gericht, terwijl ze een kom vasthoudt die rechthoekig, ovaal of patroonvormig kan zijn, hoewel deze bij talloze gelegenheden de vorm van een watervogel zal aannemen. , vaak waarbij de vleugels een deksel vormen. Andere, zeldzamere voorbeelden tonen waterplanten, vissen of zelfs een antilope (fig. 6). De lepels met eenvoudige kommen kunnen worden geïnterpreteerd als afbeeldingen van vrouwen die offers dragen. Onder de tweede groep zijn de meest talrijke die waarin de kom de vorm aanneemt van een eend of gans; in dit geval doet de stand van de armen vermoeden dat het meisje niet aan het zwemmen zou zijn, maar door de vogel over het water zou worden gesleept.

Traditioneel werden deze stukken geïnterpreteerd als cosmetische lepels, maar al in de jaren zestig definieerde Ingrid Wallert het gebruik ervan als ritueel; ze zouden zijn gebruikt als pollepels voor plengoffers of offers of, in het geval van degenen met deksels, als containers voor kleine hoeveelheden mirre of wijn die aan de goden moesten worden geofferd. Mogelijk werden ze ook gebruikt om de overledene een soort geheime zalf aan te bieden die in de tempels werd gemaakt en die een wederopstanding in de andere wereld verzekerde. Deze rituele interpretatie is zowel gebaseerd op teksten en grafische voorstellingen als op het feit dat de meeste ervan zijn gevonden in graven, en niet alleen van vrouwen, maar ook van mannen en kinderen. Er zijn ook enkele fragmenten van deze gereedschappen gevonden in huizen en paleizen, maar geen enkele is intact. Deze theorie wordt ook ondersteund door de uitstekende staat van bewaring waarin ze tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven, ondanks dat het bijzonder kwetsbare objecten zijn.

Dat de zwemmerslepels tot de heilige sfeer behoren, zowel in tempels als in begrafeniscontexten, wordt ook ondersteund door de rituele interpretatie van de motieven. De formule waarin de zwemmer wordt gedragen door een gans, de meest voorkomende, kan worden gelezen als een hiërogliefentekst die rechtstreeks verwijst naar het hiernamaals, aangezien de hiëroglief van de gans letterlijk kan worden gelezen als de naam van Geb, de god van de aarde. . Het meisje zou dan worden geïdentificeerd met zijn vrouw, Nut, de godin van de hemel, terwijl ze door haar man over de eeuwige wateren van de andere wereld werd gedragen. Andere dergelijke lepels zijn in verband gebracht met Hathor, de hemelse godheid en moeder van de farao's, evenals een psychopomp-godin, en zijn daarom nauw verbonden met begrafenisrituelen. In het geval van een in Moskou bewaard gebleven lepel (fig. 8) verschijnt op de dij van de jonge vrouw een schematische weergave van de god Bes, geassocieerd met muziek en dans, soms getatoeëerd op de dijen van muzikanten en dansers, mogelijk als een manier om zijn bescherming in te roepen. Aan de andere kant was de figuur van het meisje in Egypte een embleem van jeugd en vruchtbaarheid, van vitale energie, aspecten die van bijzonder belang waren op begrafenisgebied.



Opmerkingen:

- Het stuk wordt geleverd met een echtheidscertificaat.
- Het stuk is voorzien van een Spaanse exportvergunning (paspoort voor de Europese Unie). - Als het stuk bestemd is voor buiten de Europese Unie, moet er een vervanging van de exportvergunning worden aangevraagd. Dit kan maximaal 1-2 weken duren.
- De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verworven volgens alle nationale en internationale wetten met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Herkomstverklaring gezien door Catawiki.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app.

Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!

Kavel omschrijving


Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.