Jacques Muller (1930-1997) - Jeu de clowns - NO RESERVE

Olieverf op doek met de titel Jeu de clowns "gesigneerd".

Jacques MULLER (1930-1997)

Jacques Muller is een Belgische schilder en graveur geboren op 22 april 1930 in Brussel en stierf daar op 19 mei 1997. Zijn werk lijkt op het expressionisme zonder er een bepaald schoollabel aan te kunnen geven.

Jeugd
In 1939, toen hij 9 jaar oud was, won Jacques Muller een prijs door deel te nemen aan een kindertekenwedstrijd georganiseerd door de Petit Vingtième, die later Le Journal de Tintin werd. Hij ontvangt zijn prijs uit de handen van Hergé, die hem aanmoedigt om door te zetten. Omdat hij van Duitse afkomst was, heeft Jacques Muller de Tweede Wereldoorlog bijzonder intens meegemaakt. Zijn familie was antimilitaristisch en voelde zich diep Belgisch. Na de oorlog liet zijn vader Léon Müller, die architect was, Jacques schilderkunst studeren, niet zonder hem te overtuigen hem te volgen op het pad van de architectuur. Hij gaat eerst naar het Sint-Luc Instituut en vervolgens naar de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Brussel. Hij zal een behoefte aan onafhankelijkheid voelen ondanks het formalisme, vooral op de academie. Vaak alleen liet hij zich inspireren door de traditie van de grote meesters (waaronder Rembrandt, Pierre Paul Rubens en Jean-Baptiste Greuze). In 1948 moedigden vliegersvrienden hem aan om een opleiding tot radiotelegrafist te volgen.

Begin
In 1951 werd Jacques Muller opgeroepen en toegewezen aan Mechelen. Hij heeft moeite met zijn rol als militieman. Het dragen van het uniform is verre van hem. Hij zal vervroegd van zijn verplichting worden ontheven. Teruggekeerd naar het burgerleven zal hij worden getekend door de visie van de film The Spirit Moves van de Russisch-Amerikaanse danseres Mura Dehn (en). De menselijke en verontrustende manier waarop deze film het leven van een danszaal in Harlem beschrijft, spreekt hem aan. De beelden die hij in zich opneemt zullen zijn keuze voor het figuratieve bevestigen. Film en jazz bleven zijn hele leven bronnen van inspiratie. Hergé stelde voor dat hij zou meewerken aan het Journal de Tintin, maar de eerste pogingen waren niet doorslaggevend. Jarenlang observeerde, probeerde en verkende hij verschillende horizonten. Twee pogingen om zeer grote bijbelschilderijen te maken liepen op een mislukking uit.

In 1956 keerde hij terug naar het graveren met de thema's van scènes uit de voorsteden die rechtstreeks uit het leven waren gehaald, en bijbelse taferelen. In hetzelfde jaar sloot hij zich aan bij de groep Jonge Belgische Figuratieven onder leiding van Robert Hébrant. Tentoonstellingen in België, Nederland en Parijs.

In 1958 vroeg zijn schildervriend Armand Van Huyck hem om zijn atelier te delen. Hij schildert en graveert landschappen van de buitenwijken van Brussel. Hij reisde naar Italië en vervolgens naar Duitsland (1959) en verbleef met zijn gezin in Engeland (1960). Hij zal terugkeren van dit verblijf, verleid door Gainsborough en Turner. In 1961 schilderde hij voor het eerst portretten en landschappen uit het geheugen.

Deze eerste fase van zijn leven werd gekenmerkt door gebeurtenissen, waarvan sommige pijnlijk waren, waaronder een ziekte waarvan hij moeilijk herstelde (1952), de rouw om zijn vader (1955) en een gevecht om te overleven, onderbroken door enkele mislukkingen.

Volwassenheid
In 1962 trouwde Jacques Muller met Lutgarde Delbaere. Hij exposeerde in Parijs met Quentin Van Offel, Michel Smolders, Roger de Coninck, René Magritte en Paul Delvaux. Hij graveerde 18 etsen met als thema het lijden van Christus. Hergé, met wie hij contact hield, moedigde hem aan. Hij kreeg een studiebeurs van de Oostenrijkse regering voor een verblijf aan de zeer gerenommeerde Schule des Sehens (de) in Salzburg, bij Oskar Kokoschka.

In de jaren die volgden verbleef hij in Rotterdam waar hij de haven graveerde en ontwierp. Hij begon circussen te bezoeken die hij tekende en schilderde. Hij neemt deel aan tal van tentoonstellingen. De schilder Albert Dasnoy leidt de uitgave in van een verzameling van 22 gravures over het circus. Op advies van Roger Somville kreeg hij een baan als leraar levenstekenen aan de academie van Etterbeek. Hij werd vader van 3 kinderen, Véronique (1963), Jean-François (1965) en Jean-Pierre (1967 - de laatste werd zelf schilder).

In 1969, toen hij het thema van de stad inmiddels had overgenomen, nam hij deel aan de Realistische Beweging en de tentoonstellingen die deze organiseerde. In 1971 liet Mirko Orlandini hem kennismaken met keramiek. In Etterbeek laat zijn academiedirecteur, die tevens inspecteur van het academisch onderwijs is, hem samen met zijn studenten een nieuwe benadering verkennen van het tekenen vanuit een levensmodel, waarbij verschillende gezichtspunten samenkomen en wordt gebroken met academische tradities.

Blijft in de Verenigde Staten
1972 zal het jaar zijn van een eerste verblijf in New York dat zijn onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefent op Jacques Muller, nog steeds bewoond door het Amerika van de bevrijders, liefhebber van steden en jazz. Hij zal een oogst aan schetsen, gravures en schilderijen meebrengen die al zijn geluk daar weerspiegelen. Om elke minuut intens te beleven van dit supergeanimeerde leven dat hem vreemd genoeg zo bekend voorkomt. Datzelfde jaar richtte hij samen met Gabriel Belgeonne, Mirko Orlandini, Michel Smolders en Gisèle Van Lange de groep Manus op.

De jaren die volgen zullen rijk zijn aan het creëren en verkennen van nieuwe technieken. Hij leerde de zeefdruk kennen en publiceerde zijn eerste bundel Un jour à Ostende. Vervolgens zal hij deze techniek gebruiken om 30 variaties op het thema New York te creëren. Er is een nieuwe Artes Bruxellae-groep opgericht, bestaande uit een dertigtal Brusselse kunstenaars, waaronder Jacques Muller.

In 1980 verbleef hij in de Verenigde Staten, waar hij aquarellen graveerde en schilderde in New York, Chicago en Los Angeles. In 1983 werd hij directeur van de academie van Elsene. In 1984 verbleef hij in Arenys de Mar in Spanje, waar hij graveerde met Spaanse en Japanse collega's. Hij exposeerde achtereenvolgens in Badalona en Huesca. In 1987 publiceerde hij een eerbetoon aan Oskar Kokoschka ter gelegenheid van Europalia Oostenrijk.

In 1988 keerde hij met zijn vrouw terug naar de Verenigde Staten. Ze stopten in New York, San Francisco en Chicago waar hij zijn schildervriend Jan Beekman bezocht.

Witte tijdperk
In 1989 won hij de Constant Montald-prijs, uitgereikt door de Koninklijke Academie van Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België. Zijn manier van doen wordt nog verfijnder. Witte of zelfs vlakken ruw, ongeverfd canvas spelen zich af alsof ze het onvoltooide willen oproepen, het oneindige waarvoor ieder mens zich bevindt. Op 67-jarige leeftijd stierf Jacques Muller voortijdig door ziekte (1997).

Hij ligt begraven op de begraafplaats van Brussel in Evere.

Afmetingen: zonder lijst: 80 cm x 100 cm
met lijst: 81 cm x 101 cm

Het is linksonder gesigneerd en gedateerd 1965.
Op de achterkant van de lijst bevindt zich een periodelabel met daarop de naam van de kunstenaar, zijn adres, de titel van het werk, de verkoopprijs destijds 15.000 of 380 euro

Veilingresultaten voor Jacques MULLER in Schilderen:

Jacques MULLER (1930-1997)
Circusvoorstelling

Kavel nr. 272
Verf
Olie/canvas
80x100cm
Niet gecommuniceerd
Vanafprijs: €200
Schatting: €300 - €500
Moderne en hedendaagse kunst
29-10-2024
Campo & Campo
Antwerpen, België
Details
Teken
circusvoorstelling

de eb
De eb (1989)
Acryl/canvas
80x100cm
Schatting: €600 - €800
Hamerprijs: €500
24/06/2021
Cornette de Saint-Cyr Brussel
+ informatie (kavelnr. 238)

Geen foto

De menigte (1966)
Olie/canvas
79x119 cm
Hamerprijs: € 400
09/09/2008
Vanderkindere
+ informatie (kavelnr. 156)


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app.

Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!

Kavel omschrijving


Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.