Art Nouveau vaas van Charles Maes - Vlaams aardewerk 1910's

Prachtige Art Nouveau vaas van Charles Maes uit Sint-Amandsberg.
Periode 1905-1910.
Gemerkt: 32.
Hoogte 30 cm.
Heeft wel meerdere chipjes. Zie foto´s. Vandaar de lagere prijs dan wat deze vaas eigenlijk waard is, gezien z´n erfgoedwaarde.

Charles Maes, (Stekene 1847 - Sint-Amandsberg 1924), was afkomstig uit het
Waasland en leerde het ambacht van pottenbakker bij zijn vader. Hij was
gedurende 12 jaar als keramist in Rijsel werkzaam en ging in 1886 in SintAmandsberg bij Gent wonen. Daar werkte hij tot het voorjaar 1889 in het pottenbakkersatelier van Dominicus Franciscus Leestmans. Daarna besloot hij
een eigen atelier op te richten in de Engelstaat 27. De bloemisterijen in de
omgeving van Sint-Amandsberg kenden toen een grote bloei, zodat Charles
Maes geloofde in de kansen van een eigen bedrijf voor het vervaardigen van
bloempotten én sieraardewerk. Hij nam met succes deel aan nationale en
internationale tentoonstellingen, onder meer te Luik (1905), Milaan (1906) en
Amsterdam (1907).
In 1909 startten de zonen Auguste (Zelzate 1871 - Sint-Denijs-Westrem
1939) en Pierre-Julien (Jules) (Rijsel 1876 - Gent 1958) op dezelfde plaats een
nieuwe zaak. Charles Maes ging toen met pensioen. Ook zij namen met
sieraardewerk deel aan binnen- en buitenlandse tentoonstellingen en wedstrijden, onder meer te Gent (1909 en 1911), Brussel (1910) en Zurich (1911).
Hun stand op de wereldtentoonstelling te Gent in 1913 was een ontwerp van
architect Albert Van Huffel die hiervoor een eervolle vermelding ontving.
In 1920 sloten de gebroeders Maes het atelier in Sint-Amandsberg en werkten
afzonderlijk verder. Auguste Maes begon een eigen bedrijf aan de
Kapellestraat 1 te Sint-Denijs-Westrem.
In 1923 verhuisde hij na aanhoudende klachten zijn atelier naar Gent aan de
Voskensweg (de huidig Voskenslaan). Hij gebruikte toen vermoedelijk de
merknaam Astoria. In 1934 sloot hij zijn atelier en verhuisde opnieuw naar
Sint-Denijs-Westrem. Zijn zonen hebben vermoedelijk het bedrijf niet verder
gezet. Pierre-Julien Maes en Domien Ingels richtten in 1930 met een aantal
vennoten de nv Ceramaes op. Bij de start verbleef Pierre-Julien enkele maanden in de Statiestraat 16 te Drongen waar de fabriek stond. Beeldhouwer
Domien Ingels, die al vanaf 1911 keramische objecten bij Maes liet bakken,
maakte tal van ontwerpen voor Ceramaes, zowel beeldjes als vazen. In 1934
nam Ingels de pottenbakkerij Ceramaes over. Hij baatte ze zelf uit tot aan zijndood in 1946.
De producten van Maes waren aanvankelijk heel eenvoudig: bloempotten,
inmaakpotten en schalen. Ook tegels en schouwen werden in het atelier
geproduceerd. Al vlug werd er met succes sieraardewerk gemaakt: asbakken,
cache-pots, kandelaars, vazen, enkele beeldjes...
Vaak waren de kleuren en tekeningen gelijkaardig aan de toen zowat overal geproduceerde “poterie flamende”. In opdracht van de Sint-Jorisgilde kwam
er tussen 1909 en 1914 meer artistiek werk, ontworpen door architect Valentin
Vaerwyck. De “Johannes de Doper” van beeldhouwer Geo Verbanck werd in
1914 een topstuk van het atelier. Stilaan ziet men de typische Maes glazuren
optreden: doorgaans zachte tinten, afdruipend of gevlamd, met “tranen” en
sporen van zoutkristallen. De vormgeving wijzigt van de typische “poterie flamende” en de neogotiek naar art nouveau en tenslotte naar heel eenvoudige
art deco.