Maya Terracotta Antropomorfe figuur. 300-700 n.Chr. 10,5 cm

Antropomorfe figuur.

Maya, 300-700 n.Chr.

Terracotta.

10,5 cm hoog en 13 cm met standaard.

HERKOMST: Privécollectie, Miklos Bokor (Boedapest, 1927 - Parijs, 2019), Parijs, Frankrijk.

Miklos Bokor was een Frans-Hongaarse schilder en essayist. Hij werd geboren in Boedapest op 2 maart 1927 en stierf in Parijs op 18 maart 2019.

Miklos Bokor werd in 1944 met zijn hele familie gedeporteerd naar het vernietigingskamp Auschwitz. Na de dood van zijn moeder werd hij met zijn vader overgebracht naar Buchenwald, Rhemsdorf, Tröglitz en Kleinau, die verdween in Bergen-Belsen. Na zijn bevrijding in 1945 werd hij door het Internationale Rode Kruis en de Rode Halve Maan gerepatrieerd naar Boedapest.

Na een eerste privétentoonstelling in Boedapest in 1953 bleef Miklos Bokor in Parijs en vestigde zich in 1960 definitief in Frankrijk. In de Janine Hoa-galerie, die in 1962 zijn schilderijen presenteerde, raakte hij bevriend met de dichters Yves Bonnefoy en André du Bouchet, die later regelmatig zijn tentoonstellingen zouden prologeren. Meer dan 40 jaar had hij een atelier in La Ruche, de beroemde kunstenaarsresidentie in Parijs.

Boklors kunst werd geïnspireerd door zijn ervaringen in de Holocaust en zijn werk weerspiegelt de verschrikkingen van de uitroeiing. Hij beschreef deze impact op zijn werk ooit als: In Auschwitz gebeurde er iets dat in de samenleving loert als een breuk, een wond die niet geneest. Terugkerend uit de dood, iemand die in zijn vlees en geest heeft geleefd, begint de ervaring van ontmenselijking het onuitsprekelijke te schilderen. Veel van Boklors werk bevindt zich in de collecties van het Musée d'Art Moderne in Parijs.

Als kunstenaar was hij geïnteresseerd in andere schilders en in culturen van vóór de beschaving die zo'n vreselijke situatie veroorzaakte. Hij vormde een grote verzameling archeologische objecten, met name gericht op het Nabije Oosten en de geboorte van de beschaving aan de oevers van de Eufraat.

CONDITIE: Goede staat.

BESCHRIJVING:

De Maya-beschaving strekte zich uit over een groot gebied, van het huidige zuid-centrale Mexico tot Guatemala en Honduras. Het gebied heeft drie verschillende geografische regio's: de bergen en hooglanden, de tropische junglelaaglanden en de laaglanden van de Golf van Mexico en het schiereiland Yucatán, elk met zijn eigen landschap en natuurlijke hulpbronnen. Tijdens de Klassieke Periode leefden de Maya's in de hooglanden en laaglanden, waarin Tikal en Kaminaljuyú respectievelijk hun belangrijkste bevolkingscentra waren.

De Mayacultuur ontwikkelde zich vanuit eerdere groepen dorpsbewoners en boeren die in het gebied woonden en deelnamen aan het handelsnetwerk. Ze werden ook beïnvloed door groepen die leefden in wat nu centraal Mexico is, voornamelijk de Olmeken. Rond de 10e eeuw na Christus resulteerden gebrek aan regen, ecologische achteruitgang en sociale onrust in het verlaten van de grote stedelijke centra van de Maya's. Later vestigden groepen van Maya-oorsprong zich op het schiereiland Yucatán, waar ze zich aansloten bij andere groepen uit centraal Mexico, voornamelijk Tolteken, om nieuwe burgerlijke en ceremoniële centra te bouwen, zoals Chichén Itza en Mayapán, die actief bleven tot de komst van de Spanjaarden in 1525. Tegenwoordig wonen de afstammelingen van deze oude Maya's nog steeds in het gebied dat zich uitstrekt van het schiereiland Yucatán tot Honduras, waar ze hun manier van leven voortzetten, traditionele kleding dragen en de taal spreken die aan hen is doorgegeven door deze oude Amerikaanse cultuur.

De Maya-economie was gebaseerd op slash-and-burn-landbouw. Ze verbouwden hun gewassen op velden die milpas werden genoemd, waarbij ze puntige stokken gebruikten om maïs, pompoen, chilipepers, bonen en andere gewassen te zaaien. Ze bewerkten het land vier maanden per jaar en wisselden hun gewassen af om erosie te voorkomen. Ze verzamelden ook een breed scala aan wilde vruchten en groenten, jaagden op wilde dieren, haalden honing uit bijenkorven en visten in rivieren, meren en de zee. Omdat elke regio zijn eigen set natuurlijke hulpbronnen had, speelde uitwisseling een centrale rol in de Maya-economieën. De Maya's maten de tijd en de beweging van de aarde en de hemel met behulp van een 20-tallig getallensysteem. Ze produceerden twee kalenders. Een daarvan was de zonnekalender of haab, die 365 dagen had, verdeeld in 18 maanden van elk 20 dagen, plus nog eens vijf dagen. Deze kalender werd gebruikt om niet-religieuze activiteiten te reguleren. De maankalender, tzolkin genaamd, had 260 dagen en werd gebruikt voor religieuze doeleinden. De twee kalenders werden tegelijkertijd gebruikt, samen weergegeven op een wiel. Het wiel zelf had een cyclus van 52 jaar, waarna gebeurtenissen zich naar verwachting zouden herhalen. De erfenis van de Olmeken stelde de Maya's in staat een schrijfsysteem te ontwikkelen op basis van tekens of glyphs, geschreven in twee kolommen en gelezen van links naar rechts en van boven naar beneden. Dit schrijfsysteem is te vinden op de muren en trappen van belangrijke Mayagebouwen, op hun keramiek en in codices van hertenhuid of amate-schorspapier.

De Maya's ontwikkelden een unieke artistieke stijl met een mate van complexiteit die wedijvert met die van de Europese barok. Hun extreem levensechte, anatomisch proportionele menselijke afbeeldingen zijn te vinden in natuurlijke poses die de nadruk leggen op beweging. Hun kunst vertegenwoordigde heilige, rituele en hiërarchische thema's, hoewel ze ook scènes uit het dagelijks leven en afbeeldingen van lokale fauna reproduceerden, zoals apen, tapirs, jaguars, vleermuizen, quetzalvogels, vissen en schildpadden. Steen was een van hun favoriete media en ze gebruikten het voor hun gebouwen, steles en de bas- en hoogreliëfsculpturen die hun gebouwen sierden. De architecturale bijdragen van de Maya's omvatten het stele-altaar, de boog en het valse gewelf. Naast monumentale kunst hadden ze ook een zeer ontwikkelde persoonlijke esthetiek, waarbij ze oorversieringen, hangers, kettingen, maskers en andere versieringen van jade vervaardigden. Ze vervormden hun schedels en neuzen en hingen ornamenten op hun voorhoofd om ze scheel te laten kijken.

Ze versierden hun aardewerk met geschilderde en gegraveerde afbeeldingen, wat resulteerde in een aantal van de mooiste werken van precolumbiaanse kunst. Populaire Maya-keramiekstukken waren onder andere serveerschalen, pijpen en vazen, waarvan de laatste vaak versierd waren met Maya-glyphen.

Religie was een centraal aspect van de Mayacultuur. Ze geloofden in een aardse wereld en een bovennatuurlijke, een onderwereld en een bovenwereld, en zagen deze als één geheel waarin mensen, goden, planten en dieren door het lot met elkaar verbonden waren. Om deze overtuigingen uit te leven maakten ze pelgrimstochten naar de grote Maya-burgerlijke en religieuze centra om horoscopen te verkrijgen en offers te brengen van bloed uit hun vingertoppen, oorlellen en tongen op altaren die voor de gebeeldhouwde stela's waren opgericht. De Maya's hadden een uitgebreid pantheon van goden, waarvan de meest opmerkelijke de schepper Hunab-Ku en Ah Puc, de God van de Nacht, waren, die de onderwereld bewoonde. Ze aanbaden ook de zon en de maan, Venus en andere hemellichamen, evenals natuurlijke fenomenen zoals regen, geïncarneerd als de god Chaac. Andere Maya-goden waren beschermheren van specifieke sociale klassen en beroepen. Deze omvatten Kukulcán, de gevederde slang, die geassocieerd werd met de heersende klasse, en Ek Chua, de beschermheilige van handelaren en cacaoproducenten. De Maya's geloofden dat ze bij hun dood, afhankelijk van hun individuele verdienste, naar eeuwige rust zouden gaan in een van de hemelen onder de bladrijke schaduw van de ceibaboom, of eeuwig gekweld zouden blijven door honger en kou in de donkere onderwereld. Boeren werden begraven dicht bij de hutten waarin ze waren gestorven, terwijl edelen werden gecremeerd en hun as werd bijgezet in urnen in ondergrondse gewelven. Mayaheersers werden begraven in tempels die speciaal waren gebouwd om hun graven te huisvesten.





Opmerkingen:

- Het stuk wordt geleverd met een echtheidscertificaat.
- Het stuk is inclusief Spaanse exportvergunning (paspoort voor de Europese Unie). GEEN BELASTINGEN.
- Volgens de Spaanse wetgeving zijn artikelen die buiten de Europese Unie worden verzonden onderworpen aan exportbelastingen en worden deze op kosten van de koper aan de factuur toegevoegd. Deze exportkosten worden vastgesteld op de uiteindelijke veilingprijs en het belastingtarief wordt niet rechtstreeks toegepast op de totale waarde van het te exporteren artikel, maar de verschillende percentages per sectie worden hierop toegepast:
- Tot 6.000 euro: 5%.
- Van 6.001 tot 60.000 euro: 10%.
Dit aanvraagproces voor een exportvergunning kan maximaal 1 tot 2 maanden duren.
- De verkoper garandeert dat hij dit stuk heeft verworven volgens alle nationale en internationale wetten met betrekking tot het eigendom van cultureel erfgoed. Herkomstverklaring gezien door Catawiki.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app.

Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!

Kavel omschrijving


Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.